Spotkały się
Nasze dwa spojrzenia
Twoje - poetyckie na Matematykę
Moje - matematyczne na Poezję.
Całkiem dobrze się rozumieją
W końcu co w tym dziwnego?
Matematyka i Poezja
Dotykają tajemnic
Kto wie, czy nie tych samych?
Jedna i Druga
Chce dotrzeć do żródeł
Obydwie
Szukają piękna i logiki
W chaosie Wszechświata
Zatem stawiają
Te same pytania
Z tym samym zapałem
Z tą samą pokorą
Szukają odpowiedzi
Wiedząc, że ich nie znajdą
Nawet poczucie humoru
Mają podobne
Równie abstrakcyjne
Ruszajmy zatem ramię w ramię
Na wielką wyprawę
Na spotkanie Matematyki i Poezji
Kto wie, jakie światy odkryjemy?
Nie zrażajmy się tym,
Co podobno stwierdzono
Że Matematyka i Poezja
Mają jeszcze jedną
Wspólną cechę
Nie da się ich zrozumieć...
Ewie - poetce
Hanna - matematyk
