Joachim Rumpf - wykładowca w Wyższej Szkole Pedagogicznej we Freiburgu, wieloletni nauczyciel i wychowawca w domu dziecka, zajmuje się problemami agresji i przemocy wśród młodzieży
Książka ta przeznaczona jest nie tylko dla nauczycieli, którzy w codziennej pracy stykają się z objawami agresji u uczniów, ale przede wszystkim dla rodziców, którzy mają ogromny wpływ na rozwój i poczucie wartości swojego dziecka. Opisano w niej główne czynniki, które wpływają na to, że dziecko staje się agresywne (takie jak sytuacja domowa, niewłaściwe zabiegi wychowawcze). Autor wskazuje kolejne etapy rozwoju agresji u dzieci, począwszy od symptomów przekory pod koniec trzeciego roku życia. Walorem książki jest to, że zamiast teorii opisuje sytuacje z życia i na ich przykładach wskazuje metody radzenia sobie z dziećmi agresywnymi.
W codziennym życiu możemy spotkać się z trzema rodzajami agresji:
- aktywno-spontaniczną - wrodzoną, łagodną i pozbawioną subiektywnej wrogości,
- reaktywno-defensywną - charakteryzującą się wrogością i służącą obronie przed strachem,
- aktywno-destrukcyjną - związaną ze świadomą wrogością i skłonnością do niszczenia (często charakteryzuje relacje dorosły - dziecko).
Ostatnie dwie formy agresji są właśnie tematem omawianej książki. Autor, opierając się na własnych doświadczeniach z pracy pedagoga - wychowawcy w domu dziecka, szuka powodów rozwijania się agresji u dzieci. Często jest to odpowiedź na niezaspokojone potrzeby z wczesnego dzieciństwa, np. brak wsparcia i zaufania ze strony rodziców albo brak jasno wyznaczonych granic i reguł postępowania. Niezwykle destrukcyjny wpływ na dzieci mają również media, które potęgują agresywne zachowania. Do tego dochodzi często frustracja, brak perspektyw życiowych lub negatywny klimat rodzinny i tworzy się mieszanka wybuchowa, nad którą trudno zapanować.
W książce znajdziemy wskazówki pozwalające rozpoznać i scharakteryzować objawy agresji u chłopców i dziewcząt z osobna oraz pokazujące, jak pracować nad wyeliminowaniem agresji między rodzeństwem, a także między jedynakiem i jego rówieśnikami. Zilustrowane są one przykładami dobrej praktyki w zachowaniach konkretnych rodziców. Oczywiście w działania takie powinna włączyć się również szkoła, ponosząca społeczną współodpowiedzialność za wychowanie uczniów. Dlatego książkę powinni równie uważnie przeczytać rodzice i nauczyciele, zgodnie ze stwierdzeniem autora: Dzieci muszą się ścierać, a my - rodzice i nauczyciele - jesteśmy ich "tarką".
